miércoles, 16 de abril de 2014

POÉTICA GALEGA

BOGAR NO ABECEDARIO





¿Qué haberá de saber o verso
da ferida quelo trae? 
Qué sabe do estío perdido, da tardiña
en orfandad de aperta.
Qué poderá saber
de encerro e celosía.

E máis aínda,
qué puidese dicir iste páramo de letra en desatino.

Qué dirá ao pechar 
a agochada palabra, o verbo extraviado,
iste fraquiño verso, sen música,
sen trilo. Iste farrapo
de amor,
que boga no abecedario. 



BOGAR EN EL ABECEDARIO


¿Qué sabe el verso 
de la herida que lo trae?
Qué sabe del estío perdido, del atardecer
en orfandad de abrazo.
Qué pudiera saber
de encierro y celosía.

Y aún más,
qué pudiese decir este páramo de letra en desatino.

Qué dirá al cierre
la oculta palabra, el verbo extraviado,
este flaquito verso, sin música,
sin trino. Este harapo
de amor,
que boga en el abecedario.




No hay comentarios:

Publicar un comentario